Откако европската автомобилска индустрија премести голем дел од своето производство во Источна Европа, некои веруваат дека следниот чекор е Африка, и за производство, но и како растечки потрошувачки пазар.
Мароко се наметнува како нов центар за производство на автомобили, додека Јужна Африка има историја на производство на автомобили. Меѓутоа, мултинационалните производители на возила отвараат производствени погони во Ангола, Етиопија, Гана, Кенија, Намибија, Нигерија и Руанда.
Африка има повеќе од милијарда луѓе, 17% од светската популација, но сочинува само 1% од продадените автомобили ширум светот, во споредба со Кина со учество од 30%, Европа со 22% и Северна Америка со 17%.
Во Африка има во просек 44 возила на 1.000 луѓе, во споредба со глобалниот просек од 180 и 800 во САД , според консултантската фирма McKinsey & Company.
Мароко и Јужна Африка го предводат патот
Во 2018 година, Мароко ја престигна Јужна Африка како најголем африкански извозник на патнички автомобили со извоз во 2019 година од 10 милијарди долари (8,5 милијарди евра). Двете земји главно произведуваат автомобили за странски пазари, но имаат и релативно големи домашни пазари. VW, сопственикот на Mercedes-Benz, Daimler и BMW е меѓу најголемите автомобилски компании во Африка, учествува со над 90% од сите произведени патнички автомобили и една третина од автомобилите продадени во Јужна Африка во 2019 година.
Во исто време, околу 80% од 400.000 автомобили произведени во Мароко се продаваат во Европа, а главни дестинации се Франција, Шпанија, Германија и Италија.
Мароканската автомобилска индустрија директно вработува 220.000 луѓе, од кои повеќето работат за 250 добавувачи. Годишно, Мароканците купуваат 160.000 нови автомобили, што е мала бројка за 36 милиони жители.
Во септември, Stellantis (создаден во јануари 2021 година по спојувањето на Fiat Chrysler и PSA) објави дека неговиот електричен автомобил Opel Rocks-e ќе се произведува во фабриката PSA во Кенитра, североисточно од Рабат, Мароко со капацитет да направи 200.000 возила годишно.
Stellantis, четвртиот по големина производител на автомобили во светот, планира да ги зголеми трошоците за делови изработени во Мароко од 600 милиони евра на 3 милијарди евра до 2025 година.
BYD, кинески производител на електрични возила, потпиша меморандум за разбирање со мароканската влада за отворање фабрика во Кенитра, додека Хјундаи, корејскиот производител на автомобили, наводно, размислува да отвори продавница во Мароко по напуштањето на Алжир.
Во меѓувреме, STMicroelectronics, американска компанија со седиште во Казабланка, штотуку започна со производство на главниот предавател за возила на Тесла во Мароко.
Близината е важна
Можеби главните причини зошто Мароко беше успешна приказна се нејзината локација близу европските пазари и договорите за слободна трговија што ги потпиша со Европа, САД, Турција, Обединетите Арапски Емирати и други земји.
„Фабриките на Рено и Пежо во и околу Тангер се таму затоа што добија супер поволни зделки – на земјиште, инфраструктура, олеснување на царината за инвестирање во земја што е многу кратко со ферибот од Европа“, вели Џо Студвел од Институтот за развој во странство од Кембриџ во изјава за Дојче Веле.
Во меѓувреме, трошоците за работна сила се околу една четвртина од оние во Шпанија и пониски отколку во Источна Европа.
Европските производствени капацитети се планирани во Етиопија, Нигерија и Гана. Гана сака да го ограничи увозот на користени и застарени автомобили. Исто така, им нуди на производителите на автомобили 10 -годишно ослободување од данок.
Фолксваген ја отвори својата прва фабрика за монтажа во Гана во август 2020 година. Таму треба да се собираат до 5.000 возила годишно, вклучувајќи ги Тигуан, Пасат и Поло. Нисан исто така се подготвува да започне собрание.
Во Нигерија, Кенија, Руанда и Гана, глобалните производители на автомобили инвестираат во монтажни погони наместо полноправни производствени единици. Во Кенија, локална компанија, АВА, склопува средни и тешки комерцијални возила за Мицубиши, Фусо, Сканија, Тојота, Хино и Тата.
Извор: Deutsche welle
